Waarom heet de krekel ‘krekel’?


Het woord krekel is een afleiding van het oude werkwoord kreken ‘kraken’ (het geluid maken van iets dat breekt of bijna breekt of van dingen die tegen elkaar schuren). Dat -el in krekel is een oud verkleiningsachtervoegsel. Het zit bijvoorbeeld ook in druppel (‘kleine drup’) en eikel (‘kleine eik’).
Krekel betekent dus letterlijk ‘krakertje’. De krekel is genoemd naar het geluid dat hij maakt: het tjirpen.

De vroegste vermelding van het woord krekel, geschreven als krikel, komt uit het Glossarium Bernense (‘het glossarium van Bern’), het oudste Latijns-Nederlandse woordenboek, uit ± 1240. Het Nederlands uit de 13e eeuw heet het Vroegmiddelnederlands.

 

 

Referenties
Schönfelds historische grammatica van het Nederlands, 8e druk 1970, p. 227.
Etymologisch woordenboek van het Nederlands (EWN) 3: Ke-R, 2007, lemma krekel.



» De etymologie van hommel.
» De etymologie van kikker.
» De etymologie van sprinkhaan.
» Is een greppel een kleine grep?
» index


Geplaatst op 3 september 2011.

© de 5e Verdieping 2011